Canto 27 De hel

[Jom]

Korte inhoud.

Met de verwijzing naar een martelwerktuig laat Dante een volgende levende toorts ten tonele verschijnen.
Het is de schim van graaf Guido da Montefeltro die vraagt naar nieuws uit de Romagna.
Dante antwoordt en vraagt op zijn beurt wie hij is.

Dan begint de Montefeltro-monoloog.

(De sprekende toorts lijkt mij zo op dichter Dante zelf)
“Nadat het vuur een beetje had geflakkerd op haar eigen manier,
bewoog zij haar scherpe punt naar daar naar hier,
en sprak dan volgende aangewakkerde woorden :”

Guido da Montefeltro doet het relaas van zijn listige militaire en politieke talenten, hoe hij tot inkeer kwam en als franciscaan zijn zonden wegboette, tenslotte als raadgever van Bonifacius VIII recidivist werd en tenslotte toch in de hel verzeilde.

Vergilius en Dante vervolgen hun weg en beklimmen de brug boven het 9de ringdal dat de twist-en tweedrachtzaaiers bevat.

(In deze canto spreidt Dante een kleurrijk lappendeken van intriges en krachtsverhoudingen , uitgevoerd in een volgehouden allusie-steek.)

[Dettie]

Een en al roddel en achterklap dit Canto. Staat daar geen straf op?
Echt berouw heeft die Guido niet, eerder spijt dat hij geloofd heeft in de woorden van Bonifatius VIII. Dante moedigt hem eerder aan. Ik vind het nog steeds vewarrend dat bepaalde dingen bestraft worden terwijl Dante in feite hetzelfde doet.
Maar ja, dat moet ik dan maar voor lief nemen en in de tijd geplaatst zien zou professor Jomus zeggen.

Bernadet