Korte inhoud.
Vergilius en Dante vervolgen zwijgend hun weg.
Dante heeft schrik voor de wraakzucht van de duivels die naar aanleiding van hun vraag aan Ciampolo bedrogen werden.
Om te ontsnappen aan hun achtervolging
neemt Vergilius Dante in zijn armen als een kind en laat zich als een supersonische slede naar beneden glijden tot op de bodem van de volgende groeve.
Zij bevinden zich nu in de 8ste hellekring 6de ringgracht.
De zondaars dragen er schitterende kapmantels met lood ingelegd,
waardoor elke beweging hen moeite kost.
Eén van de trage schimmen herkent Dante’s Toscaans.
De schimmen beweren huichelaars, hypocrieten, schijnheiligen, en farizeeërs te zijn
en meerbepaald Catalano en Loderingo, eertijds een soort politiek curatorenspan van de stad Firenze. De wereld is klein !
(Zij werden wegens hun wanbeleid verbannen en hun paleizen werden vernietigd met het verbod nog ooit iets op die plek te bouwen. Vandaar de vreemde vorm van de plaza de la signoria.)
Op de grond gekruisigd ligt Caïfas, degene die de farizeeërs fataal in het nadeel van Christus adviseerde.
Iedereen loopt zwaar over hem heen.
Blijkbaar is er niet één maar zijn alle bruggen over deze gracht ingestort bij Christus’dood.
Malacoda, had Vergilius bedrieglijk voorgelogen.
Vergilius en Dante vervolgen hun weg om met rasse schreden langs het brugpuin omhoog te klimmen.
Canto 23 De hel
Niet Vergilius maar Aeneas is in de Aeneis afgedaald in de onderwereld.
Vergilius vertelt slechts het relaas. Epiek.
In de Divina Commedia heeft de schrijver van het verhaal zich zelf in de hel begeven.
"Mytho-autobiografisch" zou mijn Tsvetaeva misschien zeggen.
Dante heeft de afdaling van Vergilius zelf erbij gefantaseerd,
om het verhaal steekhoudend en "geloofwaardig" te maken.
Hoe zou Vergilius anders de plaatsen herkennen, de weg terugvinden, de knepen meester zijn om met de veerlui en het bewakingspersoneel om te gaan, etc ?
Dit vertelde ik reeds in een van de replieken van canto 9 :
"De poort van Dis blijft voorlopig dicht,
en Dante en Vergilius staan er wat bedremmeld bij.
Dante onderzoekt de betrouwbaarheid van zijn gids in dit sidderend uur.
Dat Vergilius al eens in de diepste hel zou geweest zijn is een uivinding van Dante alleen,
om te laten zien dat Vergilius niet aan zijn proefstuk toe is, en om diens kennis van het terrein te verklaren.
De bloeddorstige Erichtho heeft ooit wel eens in een ander verhaal de zielschaduw van een versvermoorde soldaat teruggeroepen om Romeinse raison d’état -redenen."
g
Vergilius vertelt slechts het relaas. Epiek.
In de Divina Commedia heeft de schrijver van het verhaal zich zelf in de hel begeven.
"Mytho-autobiografisch" zou mijn Tsvetaeva misschien zeggen.
Dante heeft de afdaling van Vergilius zelf erbij gefantaseerd,
om het verhaal steekhoudend en "geloofwaardig" te maken.
Hoe zou Vergilius anders de plaatsen herkennen, de weg terugvinden, de knepen meester zijn om met de veerlui en het bewakingspersoneel om te gaan, etc ?
Dit vertelde ik reeds in een van de replieken van canto 9 :
"De poort van Dis blijft voorlopig dicht,
en Dante en Vergilius staan er wat bedremmeld bij.
Dante onderzoekt de betrouwbaarheid van zijn gids in dit sidderend uur.
Dat Vergilius al eens in de diepste hel zou geweest zijn is een uivinding van Dante alleen,
om te laten zien dat Vergilius niet aan zijn proefstuk toe is, en om diens kennis van het terrein te verklaren.
De bloeddorstige Erichtho heeft ooit wel eens in een ander verhaal de zielschaduw van een versvermoorde soldaat teruggeroepen om Romeinse raison d’état -redenen."
g
De hypocrieten praten met DanteWie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 65 gasten