Lars Kepler: Hypnose

[Marjo]

Dit boek had een stuk minder dik kunnen zijn wat mij betreft. Ik kon tenminste hele stukken diagonaal lezen, zonder dat ik iets gemist bleek te hebben. Blijkbaar moet er tegenwoordig overal seks in. Het komt er op neer dat de huwelijksperikelen van de hoofdpersoon voor het verhaal weinig te zeggen hebben.

Die hoofdpersoon is psychiater Erik, die zijn carrière is begonnen met een onderzoek naar hypnose bij getraumatiseerde patiënten. Maar toen het helemaal fout liep, en de geldkraan dichtgedraaid werd, is hij er mee gestopt. Hij zwoer zichzelf en de wereld dat hij nooit meer zou hypnotiseren.
Maar dan komt inspecteur Joona op de proppen. Die heeft een moordzaak onderhanden: een vader is in het sportcentrum vermoord, en even later zijn ook zijn vrouw en dochter in hun huis om het leven gebracht, op nogal beestachtige manier. De moordenaar is bepaald geen watje.
Er was nog een slachtoffer, die de aanslag heeft overleefd en in het ziekenhuis ligt: de vijftienjarige Joseph. Dat is degene die Erik moet hypnotiseren om er achter te komen wat de jongen kan vertellen over de dader. Want er is nog een gezinslid dat op het moment van de moord niet thuis was, een oudere zus. De moordenaar is haar vast aan het zoeken. De politie tast in het duister en moet de jongen aan het praten krijgen.
Erik wil niet, maar moet wel toegeven. En dan barst de hel los. Hij krijgt niet alleen de pers over zich heen, maar er is blijkbaar iemand die het op hem en zijn gezin gemunt heeft. Het levert spannende momenten op. De lezer wordt verschillende keren op de verkeerde been gezet, voor duidelijk wordt hoe het allemaal zit.
Het is zeker zoals op de achterflap staat 'adembenemend’ maar toch, het is jammer van de minpunten, die ik al noemde.


ISBN 9789023456728 | Paperback | 557 pagina's | Cargo | januari 2010
Vertaald door Tineke Jorissen-Wedzinga

marjo

[Inge]

Ik vond Hypnose een heel spannend boek. Inderdaad, sommige delen konden weggelaten worden maar ik heb toch, al met al, het boek "ademloos" uitgelezen. Ik kon gewoon niet stoppen. Alleen had ik zo nu en dan vragen bij de loop van het verhaal, zoals je zegt het op het verkeerde been zetten. Eigenlijk lopen er 2 verhalen parallel in het boek. Het verhaal met de jongen al moordernaar en het verhaal van Erik. Zo nu en dan kruisen die 2 verhalen elkaar waardoor je op het verkeerde been gezet wordt. Pas op het einde kom je te weten dat het ene niet "rechtstreeks" met het andere te maken heeft. Zo vond ik het toch.

[Marjo]

Ik heb totaal geen idee meer waar dit boek over ging. Dat is niet goed..

[Inge]

Heb ik met veel boeken zo... Op dit moment zit je in het verhaal en vind je het fantastisch en spannend en een paar maanden later kun je niet meer met zekerheid zeggen of je het gelezen hebt.
De leesclub van de bibliotheek bespreekt in oktober "sprakeloos" van Tom Lanoye en ik kan me maar niet herinneren of ik het nu wel of niet gelezen heb. Als ik de flaptekst lees denk ik:"ja gelezen" maar als ik dan recencies ed lees denk ik dan:"heb ik dat gelezen of was het een ander boek?"

[Marjo]

Maar 'sprakeloos', daar weet ik wel van dat ik het gelezen heb, en ook nog waar het over gaat. En: dat ik het niet erg goed vond.