Achterflap
Kunstkenner Zoe Ridgeway krijgt documenten in handen waaruit blijkt dat er in de vierde eeuw na Christus een tweede Messias is opgestaan. Vlak daarna wordt ze ontvoerd en komt ze terecht in een dodelijke dans van partijen die de documenten in bezit willen krijgen: de Russische maffia, de CIA, de nazi's, het Vaticaan en een kardinaal die zijn kans schoon ziet paus te worden. Allen zijn ze op zoek naar een reliek dat het Vaticaan en daarmee de hele westerse wereld op haar grondvesten zal doen schudden: de lijkwade van Sophia, de mysterieuze vrouw wier bestaan de Kerk al eeuwenlang met alle middelen geheim probeert te houden.
Mijn mening
Ik heb het boek moeizaam uitgelezen.
Om te beginnen vind ik de titel misleidend. Hoewel het allemaal draait rond het bestaan van een tweede messias, een vrouw, wordt dit gegeven verder oppervlakkig, om niet te zeggen totaal niet, behandeld.
Het boek is een aaneenschakeling van ontvoeringen en ontsnappingen die met heel wat bloederige details gepaard gaan. Het begon wat op mijn lachspieren te werken.
Seth Ridgeway wordt door zoveel verschillende organisaties belaagd dat het niet meer geloofwaardig overkomt, mede door de zwakke uitwerking.
Wat ik echter niet begrijp is dat Lewis Perdue beweert dat Dan Brown met zijn 'De da Vinci Code' plagiaat pleegde op 'De dochter van God'. Een handige zet om zijn boek in de kijker te zetten? Of grove zelfoverschatting?
Misschien dat dit boek met een correctere titel wel genade zou gevonden hebben in mijn ogen. Het voldeed voor mij absoluut niet aan de verwachting.
Lewis Perdue -Dochter van God
Terug naar “Het spannende boek/thrillers”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 3 gasten