Elvin Post: Vals Beeld
Hollandse Meester
Na zijn verbluffende debuut in 2004 met het bekroonde “Groene Vrijdag” heeft Elvin Post met zijn tweede literaire thriller bewezen allesbehalve een eendagsvlieg te zijn. Sterker nog: hij heeft een bijna onmogelijke prestatie geleverd door zijn eerste boek met “Vals Beeld” ruimschoots te overtreffen. Als dit boek niet wederom de Gouden Strop gaat winnen, dan klopt het hele systeem van deze onderscheiding niet, want Post heeft bewezen op werkelijk eenzame hoogte te staan. Echt alles aan “Vals Beeld” blijkt namelijk te kloppen.
Lees verder.... klik hier http://www.thrillers-leestafel.info/elvin-post
Eric
Elvin Post: Vals Beeld
Elvin Post: Vals Beeld
Thrillers, Fantasy, Literatuur én de kans op gratis leesexmplaren: http://www.ezzulia.nl/
'Vals Beeld' is mijn eerste kennismaking met Elvin Post.
De cover viel me op omdat 2006 tot 'Het jaar van Rembrandt' werd uitgeroepen en deze schilder spreekt me ook al lang aan. De glanzende reproductie van het schilderij tegen de donkere, matte achtergrond is mooi.
Het boek is zeer vlot en in duidelijke, open taal geschreven en met korte hoofdstukken wat best prettig aandoet.
De spanning wordt geleidelijk opgebouwd tot het verhaal in een versnelling komt die niet meer te stuiten is, mede door het groeiend aantal personages die elk hun karakter, achtergrond en motieven hebben.
Hoewel het boek in het algemeen niet echt veel diepgang heeft, is er één bepaalde passage die me raakte:
"Maar ik begrijp iets niet, en heb een vraag voor u. Tot drie dagen geleden werd mijn werk voor honderduizenden dollars verkocht. Iedereen liep ermee weg. Van veilinghuizen tot verzamelaars. Nu spreekt iedereen van schandalige vervalsingen van een zieke crimineel, van afzichtelijke werken die moeten worden opgespoord en vernietigd. Maar ik ben niet veranderd in die drie dagen. Mijn schilderijen ook niet. Mijn vraag aan u: wie is er nu ziek? Ik of de rest van de wereld?"
Ik moest denken aan Hans Van Meegeren die kort na de tweede wereldoorlog letterlijk voor de rechtbank een 'echte' Vermeer moest schilderen om te bewijzen dat hij een vervalser was.
Zoals een recensent op de achterflap van 'Vals Beeld' schreef: 'U kijkt vast nooit meer naar een schilderij zoals voorheen.' dàt gun ik de zogenaamde én eventuele échte kunstkenners van harte want het snobisme is onverdraaglijk!
Het verhaal is geloofwaardig, de plot goed en hoewel een thriller over vervalsingen niet ongewoon is, weet Elvin Post er vanuit een boeiende invalshoek over te schrijven.
Een knàp boek!
De cover viel me op omdat 2006 tot 'Het jaar van Rembrandt' werd uitgeroepen en deze schilder spreekt me ook al lang aan. De glanzende reproductie van het schilderij tegen de donkere, matte achtergrond is mooi.
Het boek is zeer vlot en in duidelijke, open taal geschreven en met korte hoofdstukken wat best prettig aandoet.
De spanning wordt geleidelijk opgebouwd tot het verhaal in een versnelling komt die niet meer te stuiten is, mede door het groeiend aantal personages die elk hun karakter, achtergrond en motieven hebben.
Hoewel het boek in het algemeen niet echt veel diepgang heeft, is er één bepaalde passage die me raakte:
"Maar ik begrijp iets niet, en heb een vraag voor u. Tot drie dagen geleden werd mijn werk voor honderduizenden dollars verkocht. Iedereen liep ermee weg. Van veilinghuizen tot verzamelaars. Nu spreekt iedereen van schandalige vervalsingen van een zieke crimineel, van afzichtelijke werken die moeten worden opgespoord en vernietigd. Maar ik ben niet veranderd in die drie dagen. Mijn schilderijen ook niet. Mijn vraag aan u: wie is er nu ziek? Ik of de rest van de wereld?"
Ik moest denken aan Hans Van Meegeren die kort na de tweede wereldoorlog letterlijk voor de rechtbank een 'echte' Vermeer moest schilderen om te bewijzen dat hij een vervalser was.
Zoals een recensent op de achterflap van 'Vals Beeld' schreef: 'U kijkt vast nooit meer naar een schilderij zoals voorheen.' dàt gun ik de zogenaamde én eventuele échte kunstkenners van harte want het snobisme is onverdraaglijk!
Het verhaal is geloofwaardig, de plot goed en hoewel een thriller over vervalsingen niet ongewoon is, weet Elvin Post er vanuit een boeiende invalshoek over te schrijven.
Een knàp boek!
Tja, ik ben geen thrillerlezer en uiteindelijk heeft ook dit boek me niet overtuigd om het wél te gaan doen. Het begin was goed, een leuk spannend verhaal.
Lees verder, klik hier http://www.thrillers-leestafel.info/elvin-post
Dettie
Lees verder, klik hier http://www.thrillers-leestafel.info/elvin-post
Dettie
Laatst gewijzigd door Dettie op 20 Apr 2009, 11:35, 2 keer totaal gewijzigd.
Feiten waarop dit boek gebaseerd is:
De grootste kunstroof in de Amerikaanse geschiedenis
Maart 1990, 01:24 uur: twee 'politieagenten' kloppen aan bij de zijdeur van het Isabella Stewart Gardner Museum in Boston. De agenten laten de twee aanwezige beveiligingsbeambten weten dat ze reageren op een oproep. Er zou rumoer zijn gemeld in de tuin van het museum, gelegen in het midden van het complex. Hoewel deze deur om halftwee ’s nachts nooit mag worden geopend, zelfs niet voor politieagenten, gebeurt dit toch, waarna de beveiligingsbeambten zonder al te veel moeite in de boeien worden geslagen.
Binnen het tijdsbestek van anderhalf uur stelen de criminelen 13 kunstwerken, waaronder werk van Rembrandt, Degas, Vermeer en Manet. Christus in de storm op het meer van Galilea van Rembrandt wordt op brute wijze uit de lijst gesneden. Voordat ze vertrekken, verwijderen de criminelen de beveiligingsvideo, die ze meenemen. Geen van de werken – gezamenlijk geschat op zo’n 300 miljoen dollar – wordt teruggevonden, ondanks een uitgeloofde beloning van 5 miljoen dollar. Geen van de werken is verzekerd.
Kort geleden heeft een van de beveiligingsmensen – die tijdens de roof zelfs even in slaap viel! – toegegeven dat hij destijds af en toe stoned op zijn werk verscheen, omdat hij voorafgaand aan zijn nachtdienst in het museum vaak met zijn bandje speelde, en tijdens het spelen soms marihuana rookte. Hij ontkent stoned te zijn geweest tijdens de nacht van de roof.
Bron: http://www.elvinpost.nl/?ID=33
Dettie
De grootste kunstroof in de Amerikaanse geschiedenis
Maart 1990, 01:24 uur: twee 'politieagenten' kloppen aan bij de zijdeur van het Isabella Stewart Gardner Museum in Boston. De agenten laten de twee aanwezige beveiligingsbeambten weten dat ze reageren op een oproep. Er zou rumoer zijn gemeld in de tuin van het museum, gelegen in het midden van het complex. Hoewel deze deur om halftwee ’s nachts nooit mag worden geopend, zelfs niet voor politieagenten, gebeurt dit toch, waarna de beveiligingsbeambten zonder al te veel moeite in de boeien worden geslagen.
Binnen het tijdsbestek van anderhalf uur stelen de criminelen 13 kunstwerken, waaronder werk van Rembrandt, Degas, Vermeer en Manet. Christus in de storm op het meer van Galilea van Rembrandt wordt op brute wijze uit de lijst gesneden. Voordat ze vertrekken, verwijderen de criminelen de beveiligingsvideo, die ze meenemen. Geen van de werken – gezamenlijk geschat op zo’n 300 miljoen dollar – wordt teruggevonden, ondanks een uitgeloofde beloning van 5 miljoen dollar. Geen van de werken is verzekerd.
Kort geleden heeft een van de beveiligingsmensen – die tijdens de roof zelfs even in slaap viel! – toegegeven dat hij destijds af en toe stoned op zijn werk verscheen, omdat hij voorafgaand aan zijn nachtdienst in het museum vaak met zijn bandje speelde, en tijdens het spelen soms marihuana rookte. Hij ontkent stoned te zijn geweest tijdens de nacht van de roof.
Bron: http://www.elvinpost.nl/?ID=33
Dettie
Laatst gewijzigd door Dettie op 11 Jan 2007, 22:08, 1 keer totaal gewijzigd.
Terug naar “Het spannende boek/thrillers”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 76 gasten