simon beckett - de geur van sterfelijkheid (samenleesboek)

[berdine]

Verliefd ja, dat is toch geen reden om zo roekeloos te zijn. Hij had juist moeten ingrijpen omdat zijn liefje wel de verschrikkelijkste brandwonden had kunnen oplopen. Nee, de schrijver wist duidelijk niet hoe gevaarlijk het is. Maar dit is maar een heel klein fragmentje, wat er ook nog eens niets toe doet.
De manier waarop het einde wordt verteld is niet origineel. In de thrillers en detectives op t.v. gebeurt het ook vaak dat een doodgewaand persoon toch nog leeft. Hij had het gewoon niet zo ver moeten laten komen. dat was realistischer geweest.
Maar toch..... ik heb het boek met smaak verorberd.

[Marjo]

Ze was nog niet doodgewaand..nog niet. Er werd gewoon niets over gezegd. Dan kan je zo'n personage makkelijk weer tot leven wekken, want eigenlijk doe je dat helemaal niet..
Niet origineel, nee, maar dat is wel erg veel gevraagd, om een spannend boek te schrijven en dat ook nog op een originele manier!
Zijn idee van deze twee daders is misschien wel origineel? Maar ik vond het wat vergezocht..

[bianca]

Ik vond het wel verrassend dat de dokter een van de twee moordenaars was.
Een einde van een thriller bijna een anti-climax???? Daar ben ik het duidelijk niet mee eens. Ook in dit boek vond ik het einde geen anti-climax, ik hou niet van slechte einde's, had Jenny in dit toch dood gegaan, dan had ik niet zo lovend over dit boek geweest.

[berdine]

Ik ging er in het begin van uit dat de jonge dokter de moordenaar was. Die mening moest ik gaandeweg bijstellen. Daarna viel toch al wel snel de verdenking op de oude. Het gebeurt toch vaak dat invaliden eigenlijk wel kunnen lopen, alleen leek het me onwaarschijnlijk dat hij zo vaak op pad zou zijn zonder dat iemand het merkte. Daar had hij dus de andere voor. Ik vond het einde geen anti-climax, maar het was realistischer geweest als hij het met Jenny niet zo ver had laten komen. En ons dan laten geloven dat ze dood was en dan toch weer niet, nou, daar trapte ik ook niet meer in. Dat is ook geen nieuw trucje.

[Marjo]

Misschien is anti-climax niet het juiste woord, maar ik voel het vaak zo.
De hele tijd heb je op het puntje van je stoel gezeten, en dan ineens weet je de afloop, en valt de spanning huppetee weg. En vaak volgt dan nog een staartje. Dat staartje is voor mij een anti-climax, en daarom zei ik ook dat bijna iedere thriller die heeft. Hier ook.

[Inge]

Ik vond het eindigen met die "liefdesgeschiedenis" ook een anti-climax. Mij maakte het niet uit of het meisje gestorven was of niet, net alsof het me niet uitmaakte dat hij eigenlijk eens weer verliefd werd en nog lang en gelukkig leefde. Dus daarom die anti-climax. Het ging net iets te lang door. Voor mij hoefde het laatste hoofdstuk niet.

Inge

[berdine]

Ja ik begrijp wat je met die anti-climax bedoelt, Marjo. Het is zoiets als de afwas na een lekker etentje of op een koude winteravond, na gezellig bij het haardvuur te hebben gezeten, nog de hond moeten uitlaten........

[irene]

Het boek is inmiddels al twee keer uitgeleend...
Zoals eerder gezegd heb ik het bijna in een adem uitgelezen. Ik had vanaf het begin al in de gaten dat de oude dorpsdochter iets met de moord(en) te maken had. De "samenwerking"met de tuinman daarentegen niet, terwijl het achteraf gezien voor de hand lag.
Ik ben het helemaal met Inge eens: Het laatste hoofdstuk (de epiloog) had voor mij ook weggelaten mogen worden. Voor menig lezer zal dit wel als goedmakertje bedoeld zijn; voor mij was het verhaal eigenlijk al echt uitgelezen. Overigens heeft de auteur dit m.i. wel tactisch gedaan: je verwacht meteen een nieuw boek over deze jonge dokter! Dat zal ik dan zeer zeker weer met veel genoegen lezen.

groetjes. irene

[bianca]

Een nieuw boek met David Hunter in de hoofdrol komt in mei 2007 uit.

[Marjo]

Daar hou ik dus niet van.. voortborduren op een succes. Ik heb liever dat ze iets nieuws verzinnen.

[bianca]

Ik vind het wel leuk als ze doorgaan met dezelfde personages. Vaak zie je ook die dat personages groeien de vervolg boeken.

[Inge]

Dat hangt er een beetje vanaf hoe interessant het personage is en later hoe het personage evolueert. Soms vind ik het leuk om over een zelfde personage verder te lezen en blijft het boeien, soms verzint de schrijver de gekste dingen omdat zijn personage zou blijven bestaan en dan gaat het nogal vlug vervelen.

Inge

[Dettie]

Hee, het valt me op dat er helemaal geen verslag van dit boek is.
Of is het zo'n boek dat niet na te vertellen is?

Groetjes
Dettie

[Inge]

Ik denk van het moment dat je het probeert te vertellen je teveel van het verhaal vertelt, ik heb het geprobeerd maar kwam telkens tot te conclusie dat ik teveel prijs gaf. De flaptekst op zich is eigenlijk al meer dan genoeg. Volgens mij dan toch. Anderen kunnen er een andere mening op na houden natuurlijk.

Inge

[Marjo]

Ik vind het altijd moeilijk om een verslag te mnaken van een thriller, precies om wat Inge zegt. Je moet niets verraden, dat is zo jammer..
Ik heb voor mijn eigen administratie de flap gebruikt, ook geen verslag gemaakt. Anders had je dat gehad..

[Dettie]

Ja ik had al zo'n idee dat het niet kon vanwege teveel moeten verraden, nou dan houdt het toch gewoon op. Beter geen verslag dan de clou verraden.

Dettie

[Vaughn]

Ik heb toevallig deze week De Geur van Sterfelijkheid uitgelezen. Hier is wat ik ervan vond:

Na alle goede recensies, reacties en meningen hierover gelezen te hebben, verwachtte ik er erg veel van. - Daar ben ik helaas toch wat in teleurgesteld.
Naar mijn mening zat er niet genoeg vaart in het verhaal, er gebeurde niet genoeg, en op punten waarvan ik dus had gedacht dat het uitgebreider en meer zou zijn, met betrekking tot dus de ontbinding van lijken, werd het toch erg kort en oppervlakkig gehouden naar mijn mening. - Maar misschien ligt dat dus ook wat aan mezelf, omdat ik zoveel verwachtte ervan.

Wel moet ik zeggen dat Beckett een fijne, gemakkelijke schrijfstijl heeft. Het was niet dat je op elke pagina een zin tien keer moest overlezen totdat je 'm begreep.

Verder onder de verklapper.....

V

E

R

K

L

A

P

P

E

R

Het einde was redelijk spannend. De ontknoping van het plot werd wel mooi gedaan, maar ik had toch op het einde het gevoel dat er iets miste... ik weet niet wat. Ook had ik gedacht dat Carl Brenner op het einde nog even aan bod zou komen, maar dat gebeurde niet. Ook Mackenzie (is denkelijk toch mijn favoriete personage geweest uit het boek ) werd erg snel "afgehandeld" na alles waarbij hij in het verhaal toch aanwezig is geweest.


En het was voor mij ook erg verrassend dat de daders Henry en Mason junior waren. Mason had ik al helemaal niet verdacht, omdat hij eigenlijk het gehele verhaal zo op de achtergrond aanwezig was, dat je gewoon geen aandacht aan 'm schonk. Maar dat is de kracht en het trucje van zo'n thriller om je daar helemaal van af te leiden. Goed gedaan.

Het laatste hoofdstuk waarin bleek dat Jenny het "niet overleefd had", grepen mij emotioneel erg aan. (Daardoor geef ik 'm sowieso een 0,5* extra.) En dat ik het echt mooi vond om de epiloog te lezen, en dat blijkt dat zij nog in leven was.

Wat ik wel één groot minpunt vond was; de wreedheid en het vele nutteloos mishandelen en doden van dieren!


Eindoordeel: 3,5*

[Marjo]

Het is dat ik het boek al gelezen heb (al weet ik niet eens meer waar het over ging) maar het is voor iemand die jouw opmerkingen leest voordat hij/zij zelf begint te lezen niet zo leuk dat je al verklapt wie de daders is. Kun je dan een verklapper gebruiken??

[Dettie]

Hoi Vaughn (mooie naam) welkom hier.

Ik heb de verklapper waar Marjo het over had er in gezet. Ik weet niet of je wist wat ze bedoelde.
Zelf ben ik geen thrillerlezer, ik vind al gauw alles eng. Dat komt omdat ik me erg inleef. Hoe lees jij een thriller, als een leuk verhaal of heb je net als ik dat je er als het ware er bij staat?

Groetjes
Dettie

[Vaughn]

@ Marjo; sorry hoor! Daar had ik inderdaad niet bij na gedacht. Ik dacht in deze topics in dit forum staan de berichten van ook de andere lezers die weten hoe het boek gaat, en als iemand 'm nog wil lezen, ie niet hier stiekem moet spieken. -
Maar ik zag bij het bericht plaatsen ook geen mogelijkheid om dan de bepaalde tekst waarin al wat wordt verklapt ("spoiler") om dat stuk tekst te selecteren, zodat je eerst zelf met de muis het stuk tekst moet selecteren, voordat je het kunt lezen. - De letters worden als het ware "onzichtbaar" gemaakt als je het bericht gewoon leest.

Maar ik zal er de volgende keer zeker rekening mee houden, ik wist gewoon nog niet (ben net nieuw op het forum) of dat wel of niet mocht.


@ Dettie - bedankt! Dat verschilt eigenlijk per boek dat ik lees, bij de een voel ik me meer zelf bij het verhaal en de personages betrokken, en dat ik me er beter bij kan inleven, dan bij de ander. - En ik vind sommige boeken nog niet zo gauw spannend.