Sophie Hannah - De monogram moorden - een Poirot mysterie

[berdine]

Samenvatting: Jaar na jaar overtrof AGATHA CHRISTIE zichzelf met haar inventieve detectives die door miljoenen lezers ter wereld werden verslonden. The Queen of Crime overleed in 1976, maar Poirot leeft voort! Bestsellerauteur Sophie Hannah kruipt in de huid van Christie en levert een puntgave, nieuwe Poirot af.

1929 - Poirots rustige avondmaal in een Londens koffiehuis wordt verstoord als een opgejaagde, jonge vrouw hem toevertrouwt dat iemand op het punt staat haar te vermoorden. Ze is doodsbang, maar zegt dat het recht zal zegevieren als ze dood is, en ze smeekt Poirot geen onderzoek te verrichten in het geval van haar dood. Later die nacht worden drie mensen dood aangetroffen in een chic, Londens hotel. De moordenaar heeft drie sinistere aanwijzingen achtergelaten: een manchetknoop met initialen in de mond van elk slachtoffer. Al snel is Hercule Poirot verwikkeld in de zaak en terwijl hij alles op alles zet om de bizarre stukjes van de puzzel in elkaar te zetten, maakt de moordenaar zich op om weer toe te slaan...

Een heel aardig - zij het een erg ingewikkeld - Poirot-mysterie. Sophie Hannah heeft haar best gedaan Agatha Christie te evenaren. Er staat wel een grote fout in de vertaling. Ik heb de Engelse versie uit de bibliotheek erbij gehaald, maar er staat in het Engels toch echt "half past seven" en niet "half zeven". Als amateurspeurder denk je dan dat Poirot nog iets gaat doen met die verspreking van de getuige, maar aangezien dat niet gebeurt, vroeg ik me af bij wie de fout zat.
Het verhaal is verder gewoon een ouderwetse (behoudens een enkel anachronisme, ook een misser van de vertaler) "Agatha Christie", die lekker weg leest.

[Dettie]

Wel knap om zoiets aan te durven. Agatha Christie is toch een icoon. Heerlijke boeken vond ik het altijd. Heb ze vroeger bijna allemaal gelezen.
Ik vond miss Marple altijd erg leuk. Maar Poirot was ook fijn lezen.
Leuk Berdine!

Dettie