Thomas Erikson - Wandaden

[Annemarie]

Dit boek heeft indruk op me gemaakt. Thomas Erikson neemt het op voortreffelijke en aangrijpende wijze voor verkrachtingsslachtoffers op.

Lees mijn recensie hier: http://www.thrillers-leestafel.info/thomas-erikson

[Renate]

Ik was ook verbijsterd toen ik een tijdje terug las dat het slachtoffer van een verkrachting een aantal weken moet wachten voor ze daadwerkelijk aangifte zou kunnen doen.

Ik dacht dat m'n eigen ervaringen met de politie in dit verband te maken hadden met de misschien wat bijzondere omstandigheden, maar kennelijk is er in de ruim 30 jaar die inmiddels verstreken zijn niet veel veranderd.

[Annemarie]

Een aantal weken? Ik lees op de website van Slachtofferhulp dat je juist zo snel mogelijk aangifte moeten doen: https://www.slachtofferhulp.nl/Delicten ... ifte-doen/

En hier staat dat de politie verplicht is de aangifte op het door jou gekozen moment in behandeling te nemen: http://www.seksueelgeweld.nl/linkhulp/l ... hulp_id=19

Er is de afgelopen jaren wel wat veranderd. Zo is verkrachting binnen het huwelijk vanaf 1991 strafbaar geworden en zelf heb ik het idee dat er meer aandacht voor zedendelicten is (wat niet wil zeggen dat er ook echt meer mensen voor gestraft worden, dat weet ik niet). Er is vooruitgang geboekt maar nog lang niet genoeg helaas. Hopelijk levert dit boek een waardevolle bijdrage wat betreft begrip en erkenning voor de slachtoffers.

[Renate]

Ja, je moet snel aangifte doen, maar bij de politie schijnt men dan te zeggen dat je een paar weken moet wachten, omdat het allemaal zo ingrijpend voor de dader is, als hij als misdadiger wordt aangemerkt. Ik kan het helaas niet meer vinden.

[Dettie]

Ja het is altijd heel krom dat een vrouw, ook al is ze toegetakeld en ook al zegt de arts dat ze verkracht is, 1000 x meer moet bewijzen dat ze écht verkracht is en het er niet zelf naar gemaakt heeft. Kan er razend om worden. Elke verkrachting is gewoon afschuwelijk en dan ook nog eens zo'n reactie krijgen in plaats van de broodnodige hulp. Heel erg, inderdaad nog steeds een enorm taboe.
Zo raar dat mannen dan kennelijk toch eerder geloofd worden dan vrouwen als ze zeggen dat die vrouw hen uitdaagde... Ja hoor! Grrr

Dettie

[Annemarie]

Ja, het maakt mij ook kwaad. Het is al vreselijk dat iemand dit overkomt en dan helpen de reacties van de buitenwereld niet mee. Veel slachtoffers houden maar gewoon hun mond en dat is natuurlijk heel verdrietig.

Het is knap dat de auteur een heel spannend boek neerzet en tegelijkertijd zo'n heftig onderwerp aankaart.

[Dettie]

Ja precies, het wordt daarmee uit de taboesfeer gehaald, hoewel... er was ook een film met Jodie Foster over dit onderwerp.
Had zij de jongens verleid, of was ze verkracht? Die film maakte wel dat er over gesproken werd maar of we er iets mee opgeschoten zijn en mensen die verkracht zijn meer de aandacht en opvang krijgen die ze nodig hebben... ik weet het niet. Het is in ieder geval goed dat er over geschreven wordt. Hopelijk draagt het weer een steentje bij. Ik hoop tenminste dat de verkrachters niet vrijuit gaan in dit boek, maar dat kun je niet verklappen natuurlijk.

Dettie

[Annemarie]

Er wordt wel meer over gesproken maar toch zijn de vooroordelen nog lang niet verdwenen. Het meisje in dit boek is bijvoorbeeld allesbehalve keurig en netjes. Ze drinkt veel tijdens het uitgaan en gaat uitdagend gekleed. Volgens sommige idioten (sorry) vraagt zo'n meisje er dan zelf om. Dat is natuurlijk onzin. Misschien brengt ze een jongen op het verkeerde idee en ontstaan er misverstanden maar een "nee" is een "nee".

In dit boek komt ook een meisje uit een rijker gezin voor en bij haar wordt het hele gebeuren in de doofpot gestopt. Want een schandaal is slecht voor de carrière van haar ouders. Vreselijk toch! Eerlijk gezegd denk ik dat het best vaak zo gaat. Verkrachting blijft als een soort stigma aan een familie plakken en daarom besluiten mensen hun ogen ervoor te sluiten. Uit angst voor hun reputatie bezorgen ze het slachtoffer nog meer leed. Die staat er alleen voor.

Wat er met de daders in dit boek gebeurt, verklap ik natuurlijk niet.

[Renate]

Wat mij betreft verliezen ze hun mannelijkheid.

[Dettie]

Er staat een artikel in NRC



Ruim 40 procent van de vrouwen tussen 12 en 25 jaar heeft ooit een onvrijwillige seksuele ervaring gehad, van kussen tot penetratie. Voor jonge mannen is dat ruim 20 procent. Dat blijkt uit Nederlands onderzoek dat maandag is gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift PLOS One.

http://www.nrc.nl/nieuws/2015/07/29/40- ... ofdartikel

Dettie

[Annemarie]

Heftig! Het artikel bewijst indirect ook hoe weinig aangifte er wordt gedaan of hoe weinig er met de aangiftes wordt gedaan. Anders zou dit onderwerp aan de orde van de dag zijn.

[Renate]

Hier worden de cijfers waar het artikel zich op baseert nog eens kritisch onder de loep genomen:
http://www.volkskrant.nl/wetenschap/is- ... ~a4110522/

[Marjo]

Ik heb het boek met verdeeld genoegen gelezen.

Lees meer: http://www.thrillers-leestafel.info/thomas-erikson

[Annemarie]

Wat zeg je dat mooi: "Dit boek is geen thriller, het is aanklacht."

Ik ben het helemaal met je eens dat dit een sterk boek. Dat je dat van die broer minder sterk vindt, snap ik wel maar vaak wordt door de maatschappelijk toch wel naar de familie van het slachtoffer gekeken. Heeft die een niet al te beste reputatie dan wordt het slachtoffer daarop afgerekend. Ik denk dus wel dat het personage heel bewust toegevoegd is.

[Marjo]

Waarschijnlijk wel. Ik denk dat Erikson er goed over nagedacht heeft. Hij bereikt natuurlijk meer mensen als deze aanklacht in de vorm van een thriller geschreven is. Het is vast niet zijn bedoeling geweest dat men zoals ik na het lezen van de gebeurtenissen rondom de zaak geen zin meer heeft in de afronding van die zijlijntjes.
Ik weet ook niet of het beter had gekund.

[Annemarie]

Het is denk ik een overweging die je als schrijver moet maken. Het verhaal moet natuurlijk ook weer niet te omvangrijk worden en niet te ver van het hoofdverhaal afdwalen.