Leestafel forum

Overschouwing Canto 10 : Dante begint deze canto met een ode aan het sterrenstelsel en de zon. Van vers 1 tot vers 33. Tijdens zijn woorden en zonder het te merken zijn Beatrice en Dante nu in de vierde hemel, de hemel van de zon, aanbeland. Vers 46 - 48 : “E se le fantasie nostre son basse a tanta ...

Overschouwing Canto 9 : Een andere zielschittering treedt naar voor, en zij straalt van goesting om Dante te spreken. Het betreft hier de eens zo wellustige en zich daarna wroed bekeerde zielsweerschijn van Cunizza da Romano. Weerom knikt Beatrice goedkeurend naar Dante – alsof er in de hemel toch w...

Overschouwing Canto 8 : Dante merkt aan de schoonheid van Beatrice dat hij met haar tot in de derde hemel, de sfeer van Venus, is gestegen. Want Beatrice – Bice - wordt mooier, éclatanter, bij elke hemel die ze samen aandoen. De opeenvolgende hemelen wentelen steeds dichter bij God, en steeds snelle...

Overschouwing Canto 7 : Justinianus, een dubbellicht van keizerlijke (wereldse) en vrome (religieuze) wijsheid, stopt met praten, zingt een halfhebreeuwse – halflatijnse psalm, en verdwijnt met heel de school straalkransen in het ruim van Mercurius. Beatrice lipleest een volgende wijfelende vraag op...

Overschouwing Canto 6 : Het lichtwezen betreft de Byzantijnse keizer Justinianus die in heel deze canto zijn verhaal doet, en de gehele geschiedenis van de “emblema sacra”, de Romeinse arend, of het hele West-Romeinse Rijk vertelt. (Dante zelf was een hevig voorstander van een Rooms rijk onder het p...

Overschouwing Canto 5 : Het is gods licht dat in mijn ogen straalt, zegt Beatrice hem. Dan antwoordt zij op de vraag die Dante haar stelde op het einde van de vorige canto ( : als men zijn religieuze geloften niet nakomt kan men dat niet goed maken of compenseren met goede werken ?) Beatrice’s antwo...

Overschouwing Canto 4 : Dante voelt zich een ezel van Buridan die op gelijke afstand van twee tarweschoven sterft van de honger en van zijn eigen onbeslistheid. Hoezeer is hij hier vanop zijn aardse afstand niet van gelijke heerlijkheden vandaan. Ook zit hij tussen twee even grote vragen geprangd, b...

Overschouwing Canto 3 : Vers 1 – 3 : “Quel sol che pria d'amor mi scaldò 'l petto, di bella verità m'avea scoverto, provando e riprovando, il dolce aspetto;” “Deze zon die eerst m’n hart met liefde verwarmde, had me nu toegedekt, weerleggend en bewijzend, met het zoete aspect van een mooie waarheid....

Overschouwing Canto 2 : Net als bij het begin van de Louteringsberg (cantica 2- canto 1) spreekt Dante zijn lezers in scheepstermen toe. Wie alleen in kleine bootjes langs de kust blijft varen, volgt me beter niet in open zee, op de hoge zee van het onzegbare. (Amerika zal pas 175 jaar later ontdekt...

Overschouwing Canto 1 : Gods licht schijnt overal maar naargelang de ontvankelijkheid en perfectie van het beschenene blinkt het niet evenveel terug. Zo begint Dante het derde en laatste canticum of luik van zijn triptiek. Alles staat scholastisch op zijn plaats. De hemel blinkt meer dan de aarde, d...

De etappes van Dante’s parcours aan de sterrenhemel. Of de opeenvolgende sferiek der canti. De minste gloed schijnt tot in een eerste hemel, de sfeer van de Maan. Het is een niet helemaal standvastig hemellichaam. Hier zal Dante nog een laatste restant van een menselijk gelaat herkennen. Het is de s...

De hemel, wat een op-luchting na hel en vagevuur. Hier waren geen schimmen meer rond, maar zielen als vuur- en lichtsculpturen van zichzelf en van ieders beste kant. Zij flakkeren, wakkeren, glinsteren, twinkelen, flikkeren, vlammen, lichten, stralen, en spreken over alles en iedereen hun gloed uit....

Blij van je te horen in verband met Dante's Commedia, Rutger. Met Faustiaanse moed kwijt je je. Ik heb alle canti van de hemel besproken. Ze liggen hier thuis in een al te stoffelijke aardse la te versterfelijken. Als je wil zet ik ze op de Leestafel. Het is wel zo dat ik weinig tijd heb om reacties...

Ja, Det, en dan leer je ook de kwaliteit van de tent het beste kennen.
g

Ik vind ook dat je niets afbreekt, Inge,

en wat ik net zo leuk vind is dat het bijna diametraal tegenover elkaar staande standpunten zijn die BEIDE - vind ik- zeer goed verdedigbaar zijn.
Boeiend eigenlijk. Niet ?

Beste Inge, Ik weet niet hoe ik zou reageren bij zo'n levensbedreigende diagnose. Maar in volle gezondheid verkerende en makkelijk praten hebbende tracht ik toch alles te doen alsof het voor de laatste keer is, of zou kunnen zijn. Ik pauzeer nóóit, ik leef alsof de duivel achter me aan zit en het le...

Beste Inge, Misschien komt het omdat er zoveel mensen dood aan het gaan zijn of sterven om me heen, misschien door een natuurlijke morbiditeit, misschien omdat filosofie toch altijd een beetje een“oefening in het sterven is”(Plato), maar de dood lijkt me niet zo’n afschrikwekkende of onrustbarende, ...

Ja, Tieb, het was niet duidelijk genoeg gesteld.

Ulysses dus, of een fris levenskrachtig jeugdboek.
Wat een afstand, wat een spant van verlangen.
En waarschijnlijk is het ook nog een heel ander boek waarvan je zou willen dat men er je stervende hand op laat rusten.
g

Ja, Bernaatje, maar die tellen eigenlijk niet mee want ze hebben geen echte lezers. En er bestaat eigenlijk maar één exemplaar van - facsimile weliswaar, en in een beschaafd quarto. Het zijn – vergeleken met gedrukte uitgegeven verveelvoudigde exemplaren - mijn eigen onuitgegeven enkelvoudige onecht...

Heel eerlijk, Det’, Ik zou meer spijt hebben van de boeken die ik niet heb afgemaakt dan van de boeken die ik niet heb gelezen. Maar “Mens en menigte” van Huizinga, “De dichter en de tijd” van Tsvetaeva, Nog een stapel brieven van Dickinson, de nagelaten gedichtenfragmenten van Rilke, en “De la démo...

Hallo Roel, Ik zal, denk ik, niet aan de Metamorfosen peinzen op zo'n moment. Al is het het moment van mijn laatste absolute grandioze metamorfose. Neen, ik ben er ergens halfweg in blijven steken : - namen, namen, en nog eens namen, - en (waarschijnlijk) tekstgetrouwe maar door de vertaler erg verw...

Nu moet ik toch wel even met mijn leestafeldessertlepeltje tegen mijn leestafelwijnglas tikken, m'n tedere disgenoten, Mijn vraag was niet " wat wil je lezen als je doodgaat ?", of “wat is je favoriete sterfbedliteratuur ?”, maar wel “van welk boek zou je het echt spijtig vinden als je het...

Hallo tafelgenoten, We hebben het over boeken voor op een eiland, en boeken voor op de tram, of lievelingsboeken, boeken die we altijd herlezen, versletengelezen boeken met meer ezelsoren dan bladen, of boeken waar we kop noch staart aan krijgen maar die ons toch blijven fascineren, boeken waar we m...

Excuseer me, dat ik me even meng, Berna'd en Marjo, ik denk : als het gebrek aan samenhang of rode draad niet wordt gecompenseerd door schitterende op zichzelf staande stukjes of kleurige lapjes leesstof, dan is er niet makkelijk garen van te kammen. (Ook hier geldt Gertsyks regel : een nieuw lappen...

Omnia Gallorum Tiba fortissima est.