Jade bijna elf
Ellen Stoop

Behalve af en toe wat kleine dingetjes is dit boek niet geïllustreerd, maar de omslag is wel erg leuk.
Het is meteen duidelijk dat het een meisjesboek is - jongens zullen niet snel een boek kiezen dat zo overtuigend roze is! - en het past precies bij de hoofdpersoon. Het is een beetje een verknipt figuurtje, en zo is de situatie van Jade wel: haar ouders zijn gescheiden met alle gevolgen van dien.

Jade woont grotendeels bij haar moeder, met haar oudere halfzus Maxime. Haar moeder heeft ook een vriend, maar die woont (nog) niet bij hen. Met z'n drieën hebben ze het prima, vindt Jade.
Bij haar vader, waar ze ook een groot deel van de tijd is, woont wel een nieuwe vriendin: Esther. Met een zoontje, net zo oud als Jade is. Ze vindt Jasper helemaal niet aardig, en ze hebben vaak ruzie. Maar aan de andere kant is Jasper ook wel zielig vindt ze, want zijn vader is dood.
In deze ingewikkelde wereld weet Jade aardig haar weg te vinden. Tot Maxime zodanig ruzie heeft met hun moeder over een vriendje, dat ze bij haar eigen vader gaat wonen. En mama heeft nauwelijks aandacht voor Jade, die nooit meer rustig eens iets kan vertellen. Ze voelt zich onbegrepen, en alleen.

'Vroeger zei je altijd: wij horen met z'n drieën bij elkaar, wat er ook gebeurt,' zei Jade zachtjes.
'Ja, en dan trok ik jullie dicht tegen me aan.' Mama stak haar hand uit.
Jade kroop onder haar arm.
'Maar nu is Max weg.' Jades neus prikte.
'We horen altijd bij elkaar, jij, Max en ik. Jullie komen uit mijn buik. Dat verandert nooit. Maar nu is het voor ons allemaal beter dat ze even weg is.'
'Voor ons allemaal?' Boos duwde ze mama's arm weg en rende naar haar kamer. Ze smeet haar deur dicht en plofte languit op bed. Tranen sprongen in haar ogen. Zus weg, vriendin kwijt, een irritante stiefbroer, mama leek wel niet goed bij haar hoofd, papa hield misschien wel meer van die nepzoon van 'm dan van haar... Wat een puinhoop. Ze beet in haar natte kussen. Het was helemaal zout."

Dus zegt ze er thuis niets over dat haar vriendin Floortje haar ineens niet meer ziet staan en een andere vriendin kiest. En zo weet haar moeder ook niet eens dat ze niet meer naar de naschoolse opvang gaat! Ze zou het ook niet goed vinden natuurlijk, dus Jade vertelt allerlei leugens en gaat haar eigen weg.
Toen ze een advertentie zag hangen in de supermarkt : 'krullenmodel gevraagd, vanaf twaalf jaar' is ze daar op uit gegaan.
Zo heeft ze Loes leren kennen en meneer Jansen! En Loes heeft wel aandacht voor haar, ze mag zelfs mee naar de kapperswedstrijd. Tegen die tijd is Jade al zo verstrikt geraakt in alle leugens die ze al verteld heeft, dat ze helemaal 'verknipt' is.
Het web van leugens is nu wel heel erg groot geworden! Kan ze zich daar nog uit redden?

'Jade hield haar lippen stevig op elkaar geklemd en begon langzaam te tellen.
Bij twintig zei mama ineens: 'Ik heb het gevoel dat jij liegt dat je barst. Dat moet een vreselijk gevoel zijn. Als je echt barst."
Mama had gelijk, het was vreselijk."

Ik vind dit een echt meisjesboek, niet vanwege het verhaal zelf, maar omdat de kleine dingen ( nou ja, klein?) echt meisjesachtig zijn: Maxime met haar piercing en haar vriendje; het feit dat Jade het lekker vindt dat Loes met haar haren frummelt; hoe ook bij haar de liefde om het hoekje komt kijken, en meer van die dingen. Vanuit een jongen gezien zou het toch een heel ander verhaal geweest zijn.
Een eigentijds verhaal, dat vooral meisjes zal aanspreken.

ISBN 978 90 251 1083 3 Hardcover 117 pagina's | Holland B.V., Uitgeversmaatschappij | maart 2009
Vanaf 9 jaar

© Marjo, maart 2010

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER